Yeni bir iş için görüşmeler yaptınız. Başarılı geçen birçok aşamanın ardından, güzel bir maaş, kapsamlı bir sağlık sigortası ve sosyal haklardan oluşan iyi bir paket teklifi aldınız. Peki müstakbel patronunuz, tüm bunların yanında size bir de “esnek izin hakkı” sunsaydı, bu dünyanın en tatlı teklifi olmaz mıydı?

Çalışanlarına esnek tatil / izin hakkı sunan şirketler, tüm dünyada sayıları hızla artarak çoğalıyor. Yani bu şirketler, iyilik meleği ya da “gerçek olamayacak kadar iyi” birer ütopyalar diyarı falan değiller. Hatta çalışanlarına esnek izin hakkı sunan şirketler kulağa fazla “verici” ve “iyi niyetli” gelse de, emin olun performans raporları ve cirolara bakıldığında bu şirketler, bu durumdan fazlasıyla karlı çıkıyorlar.

Sistem nasıl işliyor?

Şirketler, çalışanlarıyla yaptıkları iş sözleşmelerinde, duruma / şirkete bağlı olarak gün / saat bazlı bir ücretlendirme yapıyorlar. Örneğin işvereniniz ayda 20 gün tam kapasite çalışmanızı bekliyor, kalan 10 günde (8 günlük hafta sonu tatili + yıllık iznin ay başına düşen 2 günlük kısmı) ise izinli olabileceğinizi belirtiyor. (Bu süreler, şirketinizin çalışma düzeni / sizin performansınıza göre değişiklik gösterebiliyor) Ve bunun planlaması, insan kaynakları departmanı ile çalışan arasındaki mutabakata bağlı olarak gerçekleştiriliyor. Yani ayın 10 gününü blok olarak tatilde de geçirebileceğiniz gibi, bu 10 günü ayın uygun zamanlarına dilediğiniz gibi serpiştirebiliyorsunuz.

Esnek izin uygulaması gerçekte ne kadar “uygulanabilir”?

Liderlik ve iş dünyası hakkında son yılların en çok satan kitaplarından biri olan Under New Management’ın yazarı David Burkus’a göre, esnek izin hakkı, başta uygulanması zor gibi görünse de, iş aslında yöneticinin organizasyon yeteneğinde bitiyor. Yani eğer yönetici, çalışanlarının performanslarını ve iş motivasyonlarının artma / azalma grafiğini layıkıyla çizebilirse, bu grafikler hangi çalışanın ne sıklıkta izin yapması gerektiğine dair benzersiz bir data ortaya koyar. Örneğin bir çalışan, ayın ortasında motivasyon düşüklüğü yaşıyorsa izin çizelgesi ona göre düzenlenebilir ya da bir haftalığına yarı zamanlı çalışma düzenine geçebilir.

Ancak tüm bu çalışma saati esnekliği, iş sözleşmesine kolayca yazılabilen bir şey olsa da, yöneticilerin çalışan psikolojisini yeterince gözetmemesi ve mobbing gibi nedenlerle sekteye uğrayabiliyor. Yani eğer yöneticiler, çalışanlarına bunun bir “lütuf değil hak” olduğunu hissettiremiyorlarsa, esnek izin hakkının kurum kültürüne dönüşmesi mümkün olamıyor.

İzinlerde esneklik başarıyı nasıl getiriyor?

• Bütün özel işleri ve sosyal hayat gereksinimleri için hafta sonu tatilini bekleyen çalışanlar, bu 2 güne genelde hiçbir şeyi sığdıramaz ve bu nedenle haftaya stresli bir başlangıç yaparlar. Yani aslında “Pazartesi sendromu” diye bildiğimiz şey aslında hafta sonu tatillerinin verimsiz kullanılmasından ileri gelir. İşte esnek izin hakkı uygulaması bu sevimsiz sendromun azaltılmasında önemli bir rol oynar.
• Tüm çalışanların, hiçbir geçerli mazereti olmaksızın kendini kötü ve yetersiz hissettiği; bu nedenle de işe gitmek istemediği günler olur. Esnek izin hakkı, “insanlık hali” diye tabir edilen bu gibi durumlarda çalışanlara, bahanelerin ardına sığınmak zorunda kalmaksızın izin yapabilme imkanı tanır. Bu da işverenle çalışan arasındaki güven ilişkisini güçlendiren önemli bir etkendir.
• Uzak bir destinasyona seyahat etmek / uzun sürecek bir etkinliğe ya da eğitime zaman ayırmak istiyorsanız, yıl içinde sahip olduğunuz tüm izin hakkınızı tek seferde kullanabilir ve bu gibi kişisel gelişim fırsatlarından geri kalmamış olursunuz.
• Stres atmak, yeni yerler görmek ve alternatif seyahat deneyimleri yaşamak için bayram tatillerini beklemeye gerek duymaz, ve bu sayede iş motivasyonunuzu optimum seviyede tutarsınız.